Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2007

ΜΠΑΜ!

Απο τον Γενάρη, το αυτοκίνητο μου έχει πάνω του κατάρα. Δεν υπερβάλλω.
Από τις αρχές του 2007 ( τη χρονιά του χοίρου είπε και η Κουέλλα Δύο) το αυτοκίνητο μου έχει γίνει "κολότζι". Εξηγώ.
Πρώτη φορά: Πριν ένα μήνα οδηγούσα , κάπως αφηρημένη να πω την αλήθεια. Σε κάποια φάση, φρενάρει ο μπροστά μου γιατί ο μπροστινός του ήθελε να στρίψει σε κάτι φούρνους. Δεν προλαβαίνω και ΜΠΑΜ, σταματώ πάνω στο αυτοκίνητο. Α, ξέχασα να σας το το εν λόγω αυτοκίνητο ήταν ένα BMW καινούριο μοντέλο. Αμέσως βγαίνει μια κυράτσα, 35αρα και το πρώτο πράγμα που φωνάζει " Πριν θκιο βδομάδες αγόρασα το!". Ήθελα να της πω "χρύση μου εν τζιαι επιλέγω που πάω τζιαι διώ", αλλά έσκασα για να μην γίνουμε και άλλο ρεζίλι. Αφήστε που μέσα στο αυτοκίνητο ήταν και τα δύο παιδιά της ( τα οποία εν τα αγόρασε πριν δυο βδομάδες ώστε να αγχωθεί). Παίρνει τηλ την αστυνομία και ασφάλεια , κάνω απόπειρα να πάρω εγώ τη δική μου ασφάλεια και ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑ!!! Ε τι να κάμω, παίρνω τηλ την Κουέλλα Δύο τουλάχιστον να έρτει για συμπαράσταση και να είμαστε δύο κουέλλες μέσα στη μέση του δρόμου. Τέλοσπαντων το αποτέλεσμα ήταν 450 λίρες ζημιά. Τις οποίες πλήρωσα όλες ΕΓΩ.
Δεύτερη φορά: Σήμερα το πρωί. Παίρνω αριστερή λωρίδα για να στρίψω αριστερά. Σε κάποια φάση νιώθω ένα ΜΠΑΜ. Άτε πάλε! Και βλέπω ακριβώς δίπλα μου ένα κόκκινο αυτοκίνητο να περνά για να πάει στη δεξιά λωρίδα. Αυτό με κτύπησε! Προφανώς δεν τον χωρούσε να περάσει αλλά ΔΕΝ πτοήθηκε! Δεν σταματα αλλά μετά από 15 μέτρα παλλουκώνει γιατί ήταν κόκκινο. Ανοίγω την πόρτα μου και ως μια τύπισσα στο NYPD, τρέχω και τον προλαβαίνω ( ναί ήμουν εκείνη η κουέλλα που έτρεχε σήμερα το πρωί στη μέση του δρόμου). Freeze!!! put the car down!!! (οκ καλα δεν το είπα αλλά του πήγαινε). Και τι βλέπω;; Ένα αχάπαρο γερούι!! Του κτυπω το τζάμι, με κοιτά ανενόχλητος, ΔΕΝ το κατεβάζει. Του ανοίγω την πόρτα και του λέω όσο πιο ευγενικά μπορώ "Κύριε μου κτύπησες, που πας;". Με κοιτά με ύφος "υπνωτισμένου τράουλλου" και απαντα " Α ναι το ξέρω". Απαντώ "Μείνε τζιαμαι που είσαι ΜΕΝ διανοηθείς να ταράξεις και έρχομαι να πιάσω τα νούμερα σου". Σιγά να μεν ετάρασσε δηλαδή, τούτος το πιο πιθανόν να επρόλαβε και να οδήγησε το πρώτο αυτοκίνητο που κατασκευάστηκε ever. Πάω, γραφω τα νούμερα, παίρνω όνομα και τηλ και φεύγουμε.
Έρχομαι γραφείο παίρνω τηλ την αστυνομία:
- ντριιιιιιν (εγώ)
- γκκοοουυυ χουυυ γκουυυυχ ουυυυυυυυυυυ εεεεε αστυνομία στροβόλου ( εβηξεν τύπος, εκούφανε με και μετά αποφάσισε να απαντήσει και το τηλ). Γιιιααααααξ!!!!
Να μην σας τα πολυλογώ με την αστυνομία δεν κατέληξα πουθενά. Παίρνω το γερούι τηλ σπίτι του και αποφασίσαμε να πάω να το επιδιορθώσω (ΞΑΝΑ - έχω γίνει ρεζίλι στους μαστόρους με το αυτοκίνητο "κολότζι") και να πληρώσει.
Άτε να δούμε!
Τούτη δεν έιναι η χρονιά του χοίρου, ειναι η χρονιά του κολοτζιού!

Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2007

Happy New Year!

To ημερολόγιο made in china λέει πως χθες ήταν πρωτοχρονιά.
Χρονιά του Χοίρου, λέει, η φετινή.
Εγώ πάντως ξέρω ποοοολλλλλά γουρούνια. Λες να γιορτάζουν;
Η χρονιά της Κουέλλας πότε θα ΄ρθει;

Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2007

Είναι τρελλοί αυτοί οι μπάτσοι!

Πρωί - πρωί σήμερα στο τμήμα. Μου είχαν τηλεφωνήσει από τις Κεντρικές ότι δεν έπιανε σήμα ο πομπός που μου έβαλαν για να με κάμνουν tracking, όταν μου έδωσαν άδεια αποφυλάκισης υπό όρους κι έτσι έπρεπε να πάω σε ένα αστυνομικό σταθμό να υπογράψω ότι δεν έφυγα από τη χώρα, παρόλο που με έχουν στο στοπ-λιστ.... Δεν έπιασε ε; Δεν πειράζει θα έρθει μια μέρα θα το πώ και θα είναι αλήθεια!

Ένιγουεϊ. Ο λόγος που πήγα στο τμήμα, ήταν για να πληρώσω μια δικαστική κλήση, για ένα εξώδικο που για κάποιο λόγο που δεν θυμάμαι, ξέχασα να πληρώσω. Το πρόστιμο ήταν τριάντα λίρες, η δικαστική κλήση ογδόντα. Αλλά το αγχωτικό της όλης υπόθεσης ήταν ότι πάνω στο χαρτί έγραφε με έτσι γράμματα "τελευταία προειδοποίηση" και από κάτω έλεγε ότι αν δεν πλήρωνα τις ογδόντα να είναι οι ώρες τους λίρες θα πήγαινα κατ΄ευθείαν φυλακή. (τελευταία ημερομηνία ήταν 17/. Σήμερα έχουμε 15. Στο τσακ το πρόλαβα). Άμα σας λέω είναι το ντέστινι μου να πάω Κεντρικές, κάτι ξέρω...

Τέσπα. Μπαίνω στο τμήμα. Ουρά οι παραβάτες! Ούτε το ασανσέρ της Versus δεν έχει τέτοια ουρά. Πίσω από τον πάγκο, ένας αστυνομικός στα κυβικά του Οβελίξ μιλούσε στο τηλέφωνο με άλλο συνάδελφο σε άλλο τμήμα γιατί ο πρώτος στην ουρά ήταν ένας καλαμαράς που πήγε να πληρώσει εξώδικο και είχε μόνο την ελληνική άδεια οδήγησης. Ο Οβελίξ δεν ήταν σίγουρος αν 'παρπατά' (έτσι είπε, ορκίζομαι) η ελληνική άδεια οδήγησης. Θα το αφήσω ασχολίαστο για να πάω παρακάτω.

Πίσω από τον καλαμαρά, ήταν δύο άλλες τύπισσες (πολύ θα ήθελαν να ήταν κουέλλες, αλλά για τσούρες μου φάνηκαν). Τεταρτη στην ουρά ήμουν εγώ, Κουέλλα με τα όλα μου και πίσω μου μια άλλη τύπισσα, ξένη νομίζω, ψηλή ως εκεί πάνω. Αππάρα μάλλον.

Περιμένουμε εξυπηρέτηση. Ο Οβελίξ το βιολί του από το τηλέφωνο. Δέκα μίλια δέκα ώρες. Αγανακτούμε σύσσωμοι οι παραβάτες (ένας καλαμαράς, δύο τσούρες, μια κουέλλα και μια αππάρα). Ο δεύτερος αστυνομικός που ήταν στο τμήμα έτρωγε ελιόπιτα. Too busy να μας εξυπηρετήσει να τελειώνουμε να φεύγουμε.

Σε κάποια στιγμή κτυπά το άλλο τηλέφωνο. Οβελίξ προς ελιοπιτάκια.

Οβελίξ: Σήκωστο ρε Γιαννάκη! (ο Γιαννάκης ήταν ένας τύπος με σκεμπέ πιο μεγάλη από εκείνη του Οβελίξ και με μια μουστάκα τεράστια).
Γιαννάκης: Άιστο να φακκά ρε. Να καθαρίσει τζαι λλίον η φωνή του!

Ερώτησις: Ο Οβελίξ αγριογούρουνα έτρωγε, όχι κουέλλες, έτσι;

Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2007

V for Vendetta! (V*lentine's is banned)

Μήνυμα στο κινητό απ΄τα χαράματα. Ένας φίλος παλιοβολεψάκιας τραπεζικός υπάλληλος που δεν εννοεί ποτέ να καταλάβει ότι δεν πάμε όλοι δουλειά απ΄τις εφτάμιση. Μήνυμα- προειδοποίηση ότι σήμερα πρέπει να περιμένω μουβ από ένα κοινό φίλο. Η καλή μέρα απ' το πρωί φαίνεται (not). "Ελπίζω να μην του πεις ναι, του καημένου", το δεύτερο sms. "Ηe deserves better, dear". Κουέλλα, κουέλλα, αλλά μια αυτοπεποίηθηση την έχω, το ζώον.

Fast forward.
Μπαίνω στο αυτοκίνητο για πάω δουλειά. Tο στέικ του τελευταίου δείπνου ακόμη βέλαζε στο στομάχι μου. Ξού, τρελλή αγελάδα! Στο θέμα μας. Το ράδιο φιξαρισμένο στο BFBS - αγαπημένος σταθμός! Πολλή μουσική, λίγο μπλα-μπλα, καθόλου διαφημήσεις. Στο θέμα μας, ενταξει. "Αμ γιουρ λέιντιιιιι εντ γιου αρ μάι μαααααννν". Η Σελίν Ντιόν δεν κάνει για πρόγευμα. Ειδικά σήμερα, μέρα που ΄ναι. Πατώ το κουμπί του σι-ντι. "Φακ δεμ όοοοοολ"¨. Ξηγημένη η Μιλέν Φαρμέρ. Δικιά μας η τύπισσα. Πατάω το κουμπάκι του συν, το βόλιουμ ανεβαίνει στη διαπασών, τα μεγάφωνα αρχίζουν να τρίζουν. 'Νταξει η ατμόσφαιρα. Βάζω την πρώτη και ξεκινώ. "Φακ δεμ όοοοολλ".

Στο επόμενο τετράγωνο κόντεψα να τρακάρω. Μόλις έστριψα τη γωνία τους είδα μπροστά μου. Τουέντι-σάμθιγκ και οι δύο. Εκείνος καστανοξανθούλης, νοστιμούλης. Εκείνη δεν πρόλαβα να την τσεκάρω. Ήταν πάντως κοκκινομάλλα. Πρώτη δόση από το όβερ-ντόουζ κοκκινίλας που θα πάθω σήμερα. Περπατούσαν ανέμελα, χέρι-χέρι, σε κάποια στιγμή εκείνος την τραβά απ΄τη μέση, της σκάει ένα φιλί στο στόμα. Δεν σταμάτησαν για να φιληθούν. Στο περπατητό φιλήθηκαν. Ντόινγκ! Αν ήταν εκείνος μελαχροινός κι εκείνη ξανθιά, θα νόμιζα πως έπαθα διάλειψη και βλέπω το When Harry Met Sally. Συνέρχομαι. Τους προσπερνώ. Φτάνω γραφείο σώα και αβλαβής. Αλλά κατευθείαν τουαλέτα.

Ερώτησις: Οι κουέλλες ερωτεύονται;

Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2007

Περί τράουλλων και χυλόπιττων

H Κουέλλα Δύο μου φωνάζει από τα χθες να γράψω και γω κάτι και να σταματήσω να βόσκω!
(Η Κουέλλα Δύο δεν της φαίνεται αλλά είναι αυταρχική ώρες ώρες και σήμερα αποφάσισε να είναι και "'αγνωμη").
Λοιπόν, σήμερα έμαθα για τις Χυλόπιττες. Οι χυλόπιττες υπήρχαν τον 18 ή 19ο αιώνα στην Αθήνα. Κάποιος ή κάποια τους μαγείρευε ως αντίδοτο για τον έρωτα.
Πάντως τη δική μου τη χυλόπιττα τη θέλω με χορτα μέσα.
Προχθες πήγα να φάω σε μια ταβέρνα, κάπου στην εξοχή (μέσα στα ακάμωτα της επαρχίας Λάρνακας). Ημουν καλεσμένη μιας παρέας. Ήξερα τους μισούς. Ο διπλανός μου, ονόματι Πάμπος (αληθεια) ήταν αστέρι! Τελευταίος ήλθε ένας άλλος. Πετάγεται πάνω ο Πάμπος και του φωνάζει ( πάνω από τα αυτιά μου) : "Που είσαι ρε τράουλλε! Ήρτες;;"

Φανταστήκετε να φάω ποτέ χυλόπιττα ( με χόρτα) από ένα τύπο σαν το Πάμπο;
Οι κουέλλες μπορούν να κάνουν σεξ με τράουλλους;

Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2007

Μαργαριτάρι στα 35.000 πόδια


Κυβερνήτης: Κυρίες και κύριοι ο κυβερνήτης Τάδε Ταδόπουλος και πάλι. Αυτή τη στιγμή πετάμε πάνω από τις Άλπεις, στα τριανταπέντε χιλιάδες πόδια, η θερμοκρασία εδάφους είναι πλην τρεις βαθμοί κελσίου, θα φτάσουμε στον προορισμό μας σε λιγότερο από μία ώρα περίπου. Ο καιρός στον προορισμό μας προβλέπεται συννεφιασμένος, με ασθενείς ανέμους και θερμοκρασία γύρω στους πεντε βαθμούς κελσίου. Υπενθυμίζω ότι το κάπνισμα στους χώρους του αεροδρομίου απαγ.....

Κουέλλα Δύο, κάθισμα 6F window seat
: (ανοίγοντας το παραθυράκι του αεροπλάνου και βλέποντας ένα παχύ στρώμα συννέφων ν' απλώνεται μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι στον ορίζοντα) Ούφφου... Πάλε εννα ψοφίσουμε που την κρυάδα...

Δαιμόνιος τηλεοπτικός ρεπόρτερ (δεν αποκαλύπτω όνομα ρεπόρτερ ούτε σταθμού) που κάθεται στο 5F:
(ανοίγοντας το παραθυράκι του αεροπλάνου και τυφλωμένος από τον ήλιο που φυσικά και καίει πάνω από τα σύννεφα!!!) Εν τζαι καλός ο καιρός τους... Τελικά είμαστε πολλά τυχεροί ρε παιθκιά!

Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2007

Αι δύο κουέλλαι

(Sheep By NaBHan)
Τί συμβαίνει όταν δύο άνθρωποι συναντώνται; Ανταλλάζουν τηλέφωνα.

Τι συμβαίνει όταν δύο κουέλλες συναντώνται στη μέση ενός λειβαδιού; Ανταλλάζουν χόρτα.