Διακοπές στα χόρτα

Λοιπόν έχουν σπάσει τα κουελλονεύρα μου!
Όλοι μιλάνε για διακοπές. Οι μισοί έχουν ήδη κλείσει και μου τα πρήζουν ( πόσα αρχίδια έχουν οι κλιάροι, αλήθεια;) και οι άλλοι με ρωτάνε που θα πάω.
Ε δεν θα πάω πουθενά! Θα μείνω εδώ στα κατσάβραχα της βραχονησίδας και θα πίνω πόμπες κοκτέιλ με τους Εγγλέζους από τα λειβάδια της Αγγλίας ( αυτοί του Λονδίνου σίγουρα πάνε κάπου πιο posh). Και θα αποφεύγω:
- Οικογένειες με παιδάκια από 0 χρόνων ως 25!
- Φίλους που ετοιμάζονται να γεννήσουν - αμάν πια, πόσα να μάθω αγαπητοί μου για τις πάνες και για τα "κκαρικκο" που συναρμολογούνται;;
- Τη μάνα μου , που θα με πρήζει να παντρευτώ επειδή και φέτος έχουμε πήξει στα προσκλητήρια!
- ΌΛΑ τα ζευγαράκια ακόμα και αν αυτά περιλαμβάνουν κουέλλες.

Ναι αγαπητοί μου, είμαι single και είμαι στριμμένο!

μπεεεεε!

New Kouella on the Blog

Φίλες και φίλοι των χωραφιών μας. Με μεγάλη χαρά σας ανακοινώνουμε ότι το κοπάδι μας έχει αυξηθει κατά μια κουέλλα. Το όνομα αυτής Κουέλλα Τέσσερα. Ωσότου της δείξουμε τα κατατόπια ( είναι και ανυπόμονη), φιλοξενώ το πρώτο της (καυστικό) κείμενο. Η Κουέλλα Τέσσερα για να ξέρετε είναι φιλόσοφος και μορφωμένη. Καμία σχέση με μας δηλαδή. Αλλά επειδή είμαστε προοδευτικές και μας αρέσει η ποικιλια είπαμε να τη βάλουμε στην παρέα μας. Enjoy! Μπε!!

Μου πήρε λίγο καιρό να αποφασίσω ότι ήταν καιρός να μετακινηθώ από το "reader" στο "writer" mode, κυρίως γιατί ένιωθα ότι δεν είχα κάτι να πω. Και όχι δεν το γράφω αυτό για να μου πείτε ότι όλοι έχουμε κάτι να πούμε, μπλα μπλα μπλα.
And yes, my self-esteem is still high. Αλλά διαβάζοντας μερικά posts διαπίστωσα ότι στην ουσία σχεδόν κανένας δεν έχει κάτι να πει.
So, I decided to be kouella 4 and fill up Internet space with various meaningless thoughts and comments. Μετά από μια επιφανειακή μετα-ανάλυση, μερικών post αναρτημένα σε κυπριακά blog, έχω καταλήξει στα εξης:

- Almost all bloggers need to see a psychologist, or a psychiatrist, or a psychotheurapist. Either of the three. I would not know. Κάποιοι προσπαθούν κατά καιρούς να θεραπευτούν μέσω τεχνικών group therapy του τύπου "αχ και εγώ, εσύ;". Κάποιοι άλλοι απλώς μονολογούν για αυτά που ακούουν αλλά δεν βγάζουν ήχους, για αυτά που βλέπουν αλλά δεν έχουν φως, για αυτά που γίνονται και για αυτά που δεν θα γίνουν ποτέ.
- Μερικοί άλλοι χρειάζονται να δουν γιατρό. Yes, some do have physical issues – that’s okay, too. You know, we all go through that from time to time. Hope you all get better soon.
- ALL bloggers think they are different. Now, how can we all be different? Well, here’s a philosophical question: if we all think we are different then who is left to be different from? And, whatever happened to the general public, or the critical mass? Okay, minorities are trendy (check out all the art and photography competitions)
- Almost all bloggers seem to have lots of free time in their hands. If they did not why would they even bother to post endless posts about architecture in Cyprus and even worse bother to make up a stories of protagonists living in those houses?
- Some others have strong political views. That’s okay cuz it’s good to take a political stance. But, is simply criticizing everyone and moaning about everything that goes wrong (or not) in this country is a political view? What have you done?
- Others have strong views about societal issues – should GCE students be offered positions at the University or not? Now, I wonder whether it is really about the GCEs or the University of Cyprus?
- Some bloggers are single, others have babies (older or new-born), some have families, some are in a relationship (serious or not), some are happy, some are miserable. We are all different – How we come we think in similar ways?
Keep it up guys. Everyone else is doing it, why don’t we? Until next time… ☺

Μα Χάννvvvvvvvvvvvvννεις;;;;;;;;;

Κουέλλες κουέλλες...τι να πω σήμερα ;

Το περασμένο σαββατοκύριακο ήρθα στη παραλία. Ήλιος, φαγητό, μπίρες, θάλασσα... σαν κουέλλες, περάσαμε πάρα πολύ ωραία. Έκανα μπάνιο....πεεεεε....κρυάδα ήταν!
Άλλα, με τούτο νερό νομίζω ότι ξέχασα κιλά!!!! Γιου χουυυυ!!!!

Μετά από την θάλασσα πήγα για πατίνια! Οκ οκ μη γελάτε...μια κουέλλα, τέσσερις ποδιά και τέσσερις πατίνια!! Φοβηθήκατε ε: Τέλειωσα με τα πατίνια και προσπάθησα για να τα βάλω έξω αλλά...δε ξέρω τι απαθε...ΈΠΕΣΑ....ΜΠΟΥΜ!!!! ΜΠΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!!!!!!!!!

Πόνασα πολύ αλλά μια δυνατή κουέλλα δεν κλέη :p

Την επομένη μέρα πήγα στο νοσοκομείο με κουέλλα ένα... δεν ήθελα να πάω αλλά... σκεύτηκα.. μια κουέλλα με μόνο 3 ποδιά; Δε γίνεται!

ήρθα, έκανα το registration μου και κατσαρώσαμε...πολύ ήρεμη.... αλλά, σε κάπια φάση ένας παπούς έπεσε στο πάτωμα και ούλα την οικογενείας του φώναξαν Μπαπααα!!! Γιατρεεεε!!! Και τι; Που ήταν ο Γιατρός;;;;; εεε;;;; Μα συγνώμη....αλλά που είμαστε; Μέσα ένας νοσοκομείο και ΚΑΝΈΝΑΝ γιατρός για να του βοηθήσει;;;;; Ααα ναι.. ένα νοσοκομεία έρχεται – πολύ σιγά – και άρχισε να ψάχνει ένα κρεβάτι για αυτός αλλά...πάααααρα πολύ σιγά! Δεν το πίστεψα! Δεν καταλαβαίνω γιατί οπότε κάνουμε το registration δεν υπάρχει ένα classification

A: Σοβαρό πρόβλημα
Β: προβληματικό αλλά οκ
Γ: Μικρο πρόβλημα

Νομίζω ότι αν κάμνουν τούτη πράγμα όλα θα είναι πιο εύκολα.

Για μένα, μετά από δυο ώρες ήταν οκ, έκανα x-ray και δεν υπήρχαν σπασμένα κοκάλα.
Τώρα μπορώ να γράφω και σκευτω αλλά η κιθάρα μου κλέη γιατί δεν μπορώ να παίζω πολύ...

Άντε κουέλλες μου, παω για φαι Μπεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σου μύρισε κάτι;

Μαζευτήκαμε μια παρέα, στον Ορφέα στην Αγλαντζιά απόψε. Μεταξύ τους η κουέλλα 3 και εγώ.

Και όπως μασουλούσαμε τα σουβλάκια μας, συνοδεία ενός ολόκληρου κραμπιού ( πως κλίνεται το κραμπί;;) ή λάχανο όπως το λένε στα λειβάδια της μητέρας πατρίδας, η κουβέντα - πολύ φυσικά σύμφωνα με τους υπόλοιπους, όχι εμένα - κύλησε προς το θέμα του after.  Εξηγώ. Όχι το after drink  ( που θα ήταν λογικό, αλλά ως κουέλλες πρώτο δολεύουμε σκληρά και κοιμόμαστε με τις άλλα πετούμενα δηλαδή τις κότες και δεύτερο είμαστε επιρρεπείς στο αλκοολ), ούτε το τι κάνουμε  after hours ( είμαστε πολύ ηθικές και όπως ξαναείπα δεν υπάρχουν τράουλοι). 

Το δικό μας  after ήταν, το τι κάνει ο άνθρωπος και οι κουέλλες, αφού εχει φάει ή βοσκήσει. Ναι, η απάντηση είναι αυτή που φανταστήκατε. Πάει τουαλέτα. 

Και αποφάσισα να το αναλύσω καθώς η κουέλλα τρια ( η οποία έχει και savoir vivre)   μασούλαγε το κραμπί και αν ήταν τυχερή και κανά σουβλάκι, είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν θα έπαιρνε θέση (στην τουαλέτα). 

Για μένα αγαπητέ αναγνώστες το θέμα είναι ξεκάθαρο. Πάω, κάνω την ανάγκη μου και ΑΜΕΣΩΣ φεύγω. 

Η άλλη της παρέας, όχι μόνο δεν την κάνει αμέσως μετά το "κακό" αλλά μένει, σκέφτεται, διαβάζει περιοδικό, συλλογίζεται και άμα λάχει παίρνει και το laptop της. Οποία κατάντια αγαπητοί μου!!! Δηλαδή, πως την βλέπουν μερικοί; Μέσα στις κακές - πολύ κακές- μυρωδιές να εκφράζονται;;

Και δεν μας φτάνει αυτό βρίσκουν και ονόματα για αυτή τους την πράξη.

•  Number Two - ποια είναι τα υπόλοιπα νούμερα; Και τι κάνουν; Ακριβώς;
  
• "Εκεί που πάει ο βασιλιάς μόνος του" - δηλαδή στο κρεβάτι έχει όλη του την αυλή;
  
•  Quality Time - δεν θέλω να ξέρω πως αποκαλούν την ώρα του σεξ!
  
•  Mr. Serious -  σκέψου ποιο είναι το  Mr. Funny!! - oh no  μπε!
  
• "I need my time" - μμμ μας έπεισες τώρα με τη σοβαρότητα της κατάστασης! 

Είμαι περίεργη. Ποια άλλες φράσεις/ονόματα υπάρχουν;

Μήπως πρέπει να γίνω πιο "δημιουργική" - να αρχίσω τα all bran χόρτα;;

Απορίες....τώρα θα μου πείτε, χεστήκατε!

Μπε!

ΧΡΩΜΑΤΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΎ

Εχει πολλά χρόνια που δεν έγραψα τίποτα πάνω στο μπλοκγ μας... Εαν να μου ρωτήσετε γιατί; Να σας απαντήσω ό,τι I was busy!!!

Ξέρετε τι; Βαρέθηκα με τα χόρτα... θέλω να φάω κάτι άλλο που δεν είναι πράσινο... Οκ, μ'αρέσει το πράσινο χρώμα αλλά θα ήθελα κάτι πιο σεκσι!
Φρούτα! Ναι!! Θέλω φρουτάκια!!! Πολλά!!!! Πάρα πολλά!!!
Κίτρινο... πορτοκαλί... ρόζε... βιολετί... κόκκινο...

Θα έχουμε μια μεγάλη φρούτα σαλάτα!!! Μιαμ μιαμ μιαμ.... μμμμμμμ.....
Τζαι chantilly..... αχχχχχ.... ναι.... να βάλουμε και Chantilly με φραουλίτσες!!!!
Αισάνομαι ό,τι το καλοκαίρι θα έρθει γρηγορότερα!!

Vive les Couleurs!!!!

Πήγαμε για μαλλί....

Η εξαφάνισις μας δεν είναι πλέον αστείο. Ούτε καν χαριτωμένο. Και σίγουρα όσοι μας διαβάζατε θα έχετε βαρεθεί τον φαντομά-Zορό χαρακτήρα μας. Όμως αγαπητοί, σας ερωτώ : τι άλλο θα μπορούσανε να κάνουμε 3 κουέλλες, μέσα στο κρύο και όντας κουρεμένες; ( έμαθα πως το δικό μου μαλλί προορίζεται για εσάρπες missoni και πολύ χάρηκα! - χαλάλι). Μένουμε σπίτι μας, κοντά στο τζάκι ( αν είχαμε), κάτω από το air-condition (ανθυγιεινό) και κολλημένες στην θέρμανση ( ώσπου να μυρίζει οφτό κλέφτικό).
Τώρα θα μου πείτε, χειμώνας είναι αυτός; Βλακείες είναι. Πότε έβρεξε; Πότε βλάστησαν οι αγροί; Πότε και τι ακριβώς θα φάμε; Γιατί εγώ μεταλλαγμένες τροφές ΔΕΝ τρώω!
Λέγαμε φυσικά με τις υπόλοιπες κουέλλες, ότι αν θέλουμε να είμαστε μια Ευρωπαϊκή χώρα, με ίσα δικαιώματα θα έπρεπε όλα τα εστιατόρια να έχουν στο main menu και διαφόρων ειδών χόρτα! Ας είναι καλά το chop't στη Λήδρας με τις τέλειες σαλάτες, και έτσι μπορούμε και κάνουμε κάποτε ένα feast χορταρικών.
Φυσικά, για να πω και τη διαμαρτυρία μου ( είναι ο δικός μου ρόλος στο blog). Η Κουέλλα Δύο δεν κρυώνει γιατί έχει γκομενιαστεί οπότε μια ψυχή την βράζει και ας είναι και κουρεμένη. Αλλά αυτά ειναι τα καλοκαιρινά νέα. Και η Κουέλλα Τρία κρυώνει γιατί δηλώνει πως έχει λεπτό δέρμα. Αλλά επειδή συναναστρέφεται όλη μέρα με χοντρόπετσους, αγροίκους στη δουλειά της, βράζει από τα νεύρα της και ανεβαίνει η θερμοκρασία της. Και εγώ τι κάνω; Απλά δίνω τα γυαλιστερά μου ευρά στους παράγοντες του πετρελαίου για να μου γεμίζουν το ντεπόζιτο της θέρμανσης. Καθόλου δεν συμφέρει τελικά να είσαι κουέλλα και μόνη...

Επανήλθαμε δριμύτερες! ΜΠΕΕΕΕΕΕ!!!

Μια Κουέλλα στην Αθήναι...

Ναι... Ξέρω ότι οι διακοπές είναι τελειώνουν αλλά θέλω να κάνω ένα μικρό 'Flashback' έξω από τη ζωή μου.

Οπός γνωρίζετε, πριν τρις εβδομάδες ήρθα στα ιδιωτικά λιβάδια στη άλλοι κουέλλες! Πω πω... πολύ ωραίο ήταν! Δε μπορούσα να σταματήσω για να φάω κανονικό σπανάκι!!!! Χορτόπιτες!!!!! Είμαι τρελή από αυτές!!
Γυρίσαμε λίγο για να δω όλα τα λιβάδια στο νησί τζαι μετά ήρθα και άλλοι διακοπές!!! Φανταστικό!!!

Anyway, μετά από τον αεροπλάνο τζαι το καράβι (δύσκολο... τέσσερις ποδακια Πάνο στο καράβι... πολύ φυσαει τζαι... μμμμ....) ήρθα στην Αθήνα... αλλά... έξω από το καράβι ένα μεγααααααλο truck οδήγησα Πάνο στο μπαγκάζια μου!! Unpistevable!!! Ο οδηγός ήταν μια γυναίκα... τσσσς... τσσσς.... τώρα εν υπάρχει κανένα βαλίτσες! Μα γιατί αυτή μου έκανα αυτό; Είμαι μόνο μια χαμένη κουέλλα στην Αθήναι...

Τζαι πείνασα.... πείνασα παααααααααρα πολύ!!!!!! Λοιπόν έπιασε το μετρό... με το 'Mind the gap' κάθε στάση... πφφφφ... υπομονή στάση σύνταγμα.... υπομονή στάση μοναστηράκι.... πεινώ βρε μάνα μου!! Υπομονή στάση.... άντε πάλι.... υπομονή στάση Μεγάλα Μουσακάς... Μουσακάς???? Ναι??? Youpiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!!!!!!!!!!!!! Φαγητό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ε? ιντα λαλείς? Εν υπάρχει αυτή η στάση?? Πφφφφ... Πσέματα! Μπορώ να είμαι μια Ξάνθη κουελλα αλλά ξέρω καλά αν υπάρχει πράσινο φαγητό κάπου!! Χορτοπιτεσσσσσσςς!!!!!
Αμαν...Αθήνα...κάτω στη μαγική φουλ σελήνη...
Περπάτα στη πόλη... περπάτα... περπάτα.... τα πόδια μου πονασα.... θέλω παπούτσια!! Αλλά ευβρικα μόνο Vans τζαι All Stars.... τι να κάνω με αυτές???
Τώρα, τέλειωσα οι διακοπές μου αλλά τον ήλιο είναι ακόμα εδω τζαι.... μπορώ να φάω οι καλύτερες σπανακόπιτες στη γή!!! Youpiiiii!!!!!

Καλή Όρεξη!!!

Spot the difference

Κατ' αρχήν σόρι για την καθυστέρηση στα updates. Δεν πήγαμε διακοπές, όχι. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Τρεις τζαι πόψε για τα δικά μας πλάτσα πλούτσα. Η Κουέλλα Ένα σ' ένα νησί, η υποφαινόμενη σε άλλο. Ναι, δε μας σηκώνει ένα νησί και τις δύο. Είμαστε Κουέλλες με ταμπεραμέντο, βλέπετε.

Η σιωπή των τελευταίων ημερών οφείλεται στο εξής γεγονός: είδαμε το Silence of the lambs! Και μετά την Σιωπή των Αμνών, ως κουέλλες εφκάλαμε το σκασμό.

Αλλά στο ψητ... Ουπς. Λέξη ταμπού. Δε λέμε ποτέ τη λέξη που αρχίζει από Ψου, τελειώνει σε Ο και στη μέση έχει Ήτα και Τού. Εκ κρίμα τα καημένα τα ριφούθκια.

Στο θέμα μας, λοιπόν. Η Κουέλλα Ένα σας υποσχέθηκε φωτορεπορτάζ από τις εξορμήσεις μας στις πλαζ. Κι επειδή τα σπασμένα της Ένα πληρώνει τα ως συνήθως η Δύο, here you go.

Κουίζ Νο1: Βρείτε τις διαφορές.


















(Λύση: το φραπέ της Κουέλλας Ένα το Σάββατο (φωτό αριστερά) και το φραπέ της Κουέλλας Ένα την Κυριακή (φωτό δεξιά). Και τις δύο μέρες, η Κουέλλα Δύο όχι μόνο εshoνοσεν το φραπέ, αλλά επέρασε πουπάνω με το κρεβατάκι - hence το σπούρτισμαν του ποτηρκού. Συμπέρασμα: εκείνο το γουίκ-εντ η Κουέλλα Ένα εν εξόρτωσεν να πιει φραπέ.

Κουίζ Νο.2. Ξαναβρείτε τις διαφορές:

















Λύση: (εκτός που τον πωπό της κορούς στη φωτό δεξιά, οι διαφορές στις άνωθι φωτογραφίες είναι η εξής μία: η αριστερή τραβήχτηκε το πρωί και η δεξιά το απόγευμα. Το συγκεκριμένο ζεύγος Εγγλέζων, άσπροι και παχιοί της μάνας του καμάρι, εν εταράξαν ούτε μισό εκατοστό ούλλη μέρα. Εγίναν well-done από τη μια πλευρά μόνο. Την επόμενη μέρα φαντάζομαι θα εγίναν φλαμπέ. Σημείωση: Ο εγγλέζος ροχάλιζε καπάλιν.

Το γουίκεντ που μας πέρασε πάλε επίαμε θάλασσα (κλασσικά). Στην Αγ. Νάπα νομίζω, γιατί από τα κύμματα ενόμιζα πως ήμασταν Χαβάη. Η χαρά του εγγλέζου! (εν έχω τίποτε με τους εγγλέζους. απλά έχουν πολύ χάζι ως λαός). Τζαι δώστου παλιώματα με τα κύματα. Ευτυχώς που εδεήθηκα τζαι αγόρασα καινούργιο μαγιώ, γιατί αν εφόρουν την βρακούδαν (που λαλεί και η Κουέλλα Ένα), ήταν να την γυρέφκω στο Nissi Beach. (σ.σ. ήμασταν Grecian Sands)

Aλλά το χάζι του προηγούμενου γουίκεντ ήταν το εξής: Ένας τύπος (όχι εγγλέζος fyi) όπως το βουνόν, δυο μέτρα ύψος και τρία μέτρα πλάτη - άνετα έπαιζε τον Κιγκ Κογκ σ' εκείνη τη πατάτα με την Naomi Watts- φορούσε ένα μαγιούδι μιτσί και κολλητούδι, το οποίο αποκάλυπτε το μέγεθος του τσουτσουνιού του. Το οποίο ήταν ας πούμε τόσο: [ ]. Και δεν υπερβάλλω. Εμείναμε, (Κουέλλες & Σία) και αναρωτιόμασταν πως μπορεί ένας άντρακλας ως τζειπάνω τζει να την έχει τόσο μικροσκοπική. Φυσικά η ατάκα του γουίκεντ: "Μάνα μου, την καημένη την κορού....." (κορού= η φιλενάδα του).

Φιλενάδα των Κουέλλων (που κάποτε εν τσούρα) αποφάνθηκε πως μπορεί ο τύπος ν' αναπληρώνει αλλιώς το χαμένο (έως ανύπαρκτο μέγεθος). Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, οπότε εσκάσαμεν όλες. (Κουέλλες & Σία)

Σχετικό φωτορεπορτάζ (ω ναι, εφκάλαμεν τους και φωτο) θ' ακολουθήσει που εννα δεηθώ να κατεβάσω τις φωτό από την κάμερα.

Προς το παρόν, καλά μπάνια σε όλους!
Τρεις τζαι 'πόψε.

Νέα των λαγκαδιών και της παραλίας

Quick Update:
1. Πήγαμε παραλίες ( πάντου κοντά σε ξενοδοχεία που έχουν κήπους με γρασίδι-για ευνόητους λόγους) και πήραμε χρώμα. Ναι, και οι Κουέλλες έχουν tan!
2. Αγοράσαμε (σχετικά χωρίς πολλά επεισόδια) μαγιώ. Η Κουέλλα Δύο έπιασε πάλι βρακούδαν ( εν το φετιχ της τελικά). Εγώ έπιασα ένα φλοράλ και μοιάζω με φκιόρο μέσα στον κάμπο. Love it! Η Κουέλλα Τρία είναι η μοναδική η οποία δεν τρομοκρατεί το πλήθος με το μαγιό της.
3. Η Κουέλλα Τρια είναι τελικά η πιο πολιτισμένη και η πιο ευγενική από τις τρεις μας. Kouella Trois, on t' aime!
4. Ο Πρωταράς θέλει γερά νεύρα και δυνατές μασέλες. Μόνο αμα μασάς χόρτο ( από το καλό-if you know what I mean) επιβιώνεις στις παραλίες-παρκιγκ φορτηγών και άλλων τροχοφόρων.
5. Η Κουέλλα Δύο αμα κολυμπά εν όπως το μοτοράκι. Την μετρήσαμε και μπορεί να κάνει τη διαδρομή Κόννος-FigTree σε πέντε λεπτά. Άμα πνίγονται οι κουέλλες, οι ναυαγοσώστες πάνε να τις σώσουν ή φοβούνται να τους δώσουν το φιλί της ζωής;
6. Δεν έχει κλιάρους ναυαγοσώστες και αυτό είναι ένα πρόβλημα.
7. Ποτέ μα ποτέ μην αφήνετε την Κουέλλα Δύο κοντά σε φραπέ - θα σας εξηγήσω με σχετικό φωτορεπορτάζ.
8. Μετά από τρεις επισκέψεις, καταλήξαμε στο συμπερασμα: Κουέλλα Ένα και Κουέλλα Δύο είναι sun friendly ενώ η Κουέλλα Τρία έγινε well done μόνο στη μια πλευρά ( τι σως πάει;)
9. Το ότι ένα εστιατόριο είναι δίπλα από θάλασσα δεν σημαίνει ότι υπάρχει και φρέσκο καλαμαράκι ( ούτε καλά χόρτα - ρεζίλι αν με ρωτάτε). Επίσης δεν γίνεται στην χώρα της "πίρας" να σε χρεώνουν 90 σεντ για ένα τενεκούδιν κούννες ( ως και στα Καλά Καθούμενα το πιατούδιν με τις κούννες εν δωρεάν)
10. Τα κοπελλούθκια πρέπει να μένουν σπίτι τους (και μακριά από Κουέλλες) ώσπου να γίνουν 18. Εννοείται ότι πρέπει να προηγηθούν επισκέψεις στο γυμναστήριο ΚΑΙ στην αισθητικό γιατί είμαστε και ευαίσθητες Κουέλλες και δεν αντέχουν και πολλά πολλά τα ματάκια μας τα κουελλίσιμα.

Στο αμέσως επόμενο ποστ θα ακολουθήσει σχετικό φωτορεπορτάζ από τις μέχρι τώρα εξορμήσεις μας στην land of the sun.

Κουέλλα παρα τη Κουέλλα

Η Κουέλλα Ένα είναι το πιο μουρμούρικο πλάσμα ιν δε χολ γιούνιβερς! Η γλώσσα της δεν έχει αμάντα (που έλεγε και η γιαγιά κουέλλα, ας είναι ελαφρύ το λειβάδι που την σκεπάζει). Πάντα κάτι θα έβρει να μουρμουρίσει. (Η Κουέλλα Ένα, όχι η γιαγιά μου. Αν και τώρα που το σκέφτομαι και η γιαγιά μου πάντα μουρμουρούσε για κάτι. Κι αυτό το κάτι ήταν η μέση της, η πίεση της, η χοληστερόλη της, τα τριγλικερίδια της, και λοιπά και λοιπά).

Σε σημείο δηλαδή, που οι υπόλοιπες κουέλλες-wannabe έχουν πάντα την εξής απορία "πώς την αντέχεις!;". H απάντηση μου είναι φυσικά πάντα η ίδια: "χχχχρρρρςςς, χχχρρρρςςςςς" (ήχος παρατεταμένου μασουλήματος πράσινης πανίδας, η οποία σημειωτέον με τέτοια ζέστη τείνει προς εξαφάνισιν). Δεν αδιαφορώ. Απλά έχω φλάγκαν (που έλεγε και ...guess who? η γιαγιά μου!).

Τις τελευταίες μέρες η Κουέλλα διατείνεται πως έμεινε μόνη της στο κλαμπ. Όχι τη Versus, όχι το Zoo, όχι τα Sfinouthkia. Το κλαμπ των S1ngles. "Κι εσύ τέκνον Βρούτε;" (Κουέλλα Ένα προς Κουέλλα Δύο). Μπάι δε γουέι, μόλις είδαμε το Rome (season one) εξ ου και το ιστορικό ίνφλουενς. Ο ντιβιντάς της Κουέλλας Ένα βαριόταν να της δώσει το ντι-βιντι με τα έξτρας, ενώ ο δικός μου καλός ντι-βι-ντας μου το έδωσε ολόκληρο. (εδώ πέφτει γλείψιμο γιατί περιμένω κάτι άλλες σειρές να έρθουν - ένι σατζέστιονς;;;;).

Τέσπα στο θέμα μας. Επειδή η Κουέλλα Ένα διατείνεται πως έμεινε σινγκλ στο κλαμπ των σινγκλ έχω να δηλώσω πως ως Κουέλλα Δύο παραμένω παρά τω πλευρό της.
Μερσί πουρ βοτρ ατανσιόν. Α τουτ α λερ.

A L'Abordaaaaaaaaaage!!!!!

Κουέλλες μου...
Σήμερα, είναι quartier libre!!!! Οι αγροί είναι ανοικτόι και θα μπορούμε να περπατούμε παντού μέσα στη φύση Μπεεεεε εεεεε κανένα ηλεκτρικά εμπόδια, η ελευθερία!!!
Αααααααχχχ l'herbe folle του Αμστερνταμ με τρελλάνει :p Σας περιμένω για να φτιάχνω un groooos pâté d'herbe bien verte!!!
και δεν ξεχνά... 8 τζαι ποψε...Έχομαι για να goûter à l'herbe de vos patûrages!!Μπεεεεεεεεε εεεεεεεεε!!!!!!

Η (μπ) ε ε ε ε ε ε ε lp!

Η Κουέλλα Δύο μόλις έριξε την ατάκα που έτρεμα μήνες : "πότε θα πάμε να πάρουμε μαγιώ;"
Μπε! Α!
Καταρχάς να πω ότι υπάρχει ένα μικρό θέμα. Η Κουέλλα Δύο είναι αυτό που λέμε πετσί και (γυμνασμένο) κόκκαλο. Φυσικα για να πω και την αλήθεια, το μαγιώ της θέλει άλλαγμα γιατί άρχισε να μοιάζει με βρακούδαν.
Από την άλλη εγώ ποτέ δεν είχα πρόβλημα να ξεχειλώνει το μαγιώ μου γιατί πάντα το γεμίζω!
Τι είδους μαγιώ φοράνε οι κουέλλες; Ακούμε προτάσεις! (χρώματα, είδη, ολόσωμο, μπικινι, σεντόνι, παραβάν).
Help!

Έλα στην παρέα μας Κουέλλα

Εμείς κάποτε βαριόμαστε. Μπεε… Είμαστε πολύ μπίζι ήθελα να πω. Σκληρή δουλειά να μασάς (και ν’ αναμασάς) χόρτα… Μηρυκαστικά ζώα δεν είμαστε; Όλο μασάμε κι αναμασάμε… Και δεν είμαστε οι μόνες σ΄αυτό τον τόπο, αν με εννοείτε. Κι όσοι δεν μασούν κι αναμασούν τα ίδια και τα ίδια, πιπιλίζουν συνέχεια την ίδια καραμέλα. Κάποτε θα τους πέσουν τα δόντια και θα ησυχάσουμε, θα μου πείτε.

Ξέφυγα απ’ το θέμα πάλι. Εμ τόσες ώρες στα βουνά και τα λαγκάδια μες το λιοπύρι, πώς να μου μείνει εγκέφαλος; (οι κουέλλες χρησιμοποιούν αντι-ηλιακό;)

Ένιγουεϊ. Το θέμα είναι πως στην αγέλη προστέθηκε και μια τρίτη κουέλλα. Αλλά η συγκεκριμένη βόσκει σ’ άλλα λιβάδια, άρα μασάει άλλου είδους χόρτα (όχι από εκείνα, μάνι μάνι το μυαλό σας εκεί), άρα τη δική μας μπε-μπε-κική δεν την μιλάει πολύ καλά. Προοδεύει όμως, η Κουέλλα Τρία. Γι΄αυτό προτείνω να δείξουμε κατανόηση… Θα ‘ρθει η μέρα που θα βγάζουμε νόημα… Κι εμείς κι εσείς…

(F)

Αναμονή... τι έρχεται μετά;

Ποιος δεν είναι ποτέ σε αυτήν την κατάσταση όπου περιμένουμε κάτι να συμβείτε;

Μερικές φορές δεν έχουμε μια επιλογή, περιμένουμε επειδή δεν εξαρτάται από μας... όπως τώρα... την αναμονή στον αερολιμένα... Δε θελώ να παω αμέσως μακριά απο το θέμα μετά από να αρχίσει αλλά στους αερολιμένες... τόσα πολλά πράγματα συμβαίνουν εκεί... τόσα πολλά διαφορετικά συναισθήματα που μπορούν να γίνουν αισθητές: χαρά, ελπίδα, θλίψη, πίεση ή... επίσης κανένα συναίσθημα, σαν παίρναμε το λεωφορείο ή ένα ταξί... Ξέχασα την απογοήτευση όταν δεν ενοχλούν εκείνα τα ηλίθια αεροσκάφη χαμηλότερου κόστους να φθάσουν εγκαίρως, όπως τώρα!! Πφφφ...

Για να επιστρέψει παλι στο "κουελλα μας", "l'attente" που λενε οί Γαλλοι... Εδώ ήταν ένα αεροπλάνο, ξέρουμε τι περιμένουμε και δεν μπορούμε να μειώσουμε την αναμονή, δεν εξαρτάται από μας. Αλλες φορες, περιμένουμε αλλά δε ξέρουμε ακριβώς τι. Περιμένουμε κάτι για να συμβεί; Περιμένουμε κάτι για να έρθει; Περιμένουμε ένα συναίσθημα για να αυξηθεί; Ή μονο περιμένουμε...αναμονή... αναμονή... αναμονή...

Έχετε αισθανθεί πάντα αυτό το συναίσθημα στο στομάχι σας ότι χρειάζεστε κάτι πραγματικά άσχημα αλλά δεν ξέρετε τι είναι; Στρίβετε και γυρίζετε, ψάχνοντας το αλλά... λοξοτομείτε το εύρημα... έπειτα οι ενάρξεις μυαλού σας για να είναι όλες που ταράσσονται...αρχίζει να λείπει του ύπνου... το μυαλό σας είναι πάρα πολύ πολυάσχολο... σε ανάπαυση Προσπαθείτε να ξεκαθαρίσετε τις σκέψεις σας, που περιμένουν αυτό το συναίσθημα να πάτε μακριά... αλλά αυτό δε λειτουργει ακριβώς...

{αυτή η τρελλή που φοναζει μεσα στο μικρόφονο δε μπορει να κατεβάσει τον ομιλητή; Οχι! Δεν υπάρχουν άλλοι ανθροποι για να παω στη Βουδαπέστη και οχι, Ο κύριος Basoura δεν θα επιβιβαστεί για να πάει στη Βαρσοβία ακόμα κι αν τον ρωτάτε σε φλαμανδικά, αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά ή ακόμα και πολωνικά!!! ίσως πεθαμενει από να περιμένει για τόσο πολύ καιρό χωρίς νερο! (ναι, αυτο το κανουν! Το παίρνουν από σας μόλις εισάγετε την περιοχή "αναμονήσ" ακόμα κι αν είναι θάνατος καυτό!!!... εντάξει πάρτε το πραγματικό... heum... Είμαι στο Βέλγιο εδώ και βρεχει και κανει κρύο... αλλά οπωσδήποτε... ίσως τώρα μπορει να κάθεται κάπου τόσο ξηρό όσο ένα σύκο...) }

Πολλές φορές, μπορουμε να κάνουμε κάτι για αυτόν τον αναμονής χρόνο...

Κάποιος δεν πρέπει να περιμένει έως ότου παίρνει κάποιος τις αποφάσεις στη θέση του. Κάποιος πρέπει να πάρει τα αποφάσα του και να ενεργήσει, να περιμένει όχι μόνο.

Φυσικά δεν μπορούμε ποτέ να γενικεύσουμε, υπάρχουν πάντα δευτερεύοντες δρόμοι στη μεγάλη μεγάλη γραμμή και τι γράφω τώρα να μην είναι αυτό που θα σκεφτώ αύριο ή μεθαύριο. Αυτό που μπορεί να είναι μεγάλο για το ανθρώπινο μυαλό, είναι ότι μπορεί να αλλάξει και να κάνει την αλλαγή πραγμάτων.

Τώρα, έχω λάβει μια απόφαση, δεν περιμένω άλλο... Ενεργώ.

Τι για σας: Θα περιμένετε ή θα ενεργήσετε;

Staying Alive!

Ναι! Είμαστε ακόμα εδώ!!
Τους ξεφύγαμε! Μας κυνηγούσανε με τις σούβλες επί μια ολόκληρη επεισοδιακή βδομάδα!
Αλλά, επειδή 2 Κουέλλες ίσον με 300 Σπαρτιάτες αντισταθήκαμε!
Τους παγιδέψαμε στα στενά των Κουελλωπύλων και τους φωνάξαμε "Μολών Λαβέ"! ( και όπως λέει και στους "300" - Come and get u u uuu s!!!!").
And we stayed Alive!
Kouella Power!!

La salade aux trois tomates et au fromage des kouelles

Έριξε δυο βροχές και πρασίνισε ο τόπος. Η χαρά της Κουέλλας! Και βγήκα η κουέλλα για τσάρκα στα χωράφια. Αλλά της άλλης, εκρύανε το πλευρό της που θα ‘λεγε και η γιαγιά μου, the big mama kouella.

- Μα πού χάθηκες;

- Έκτη έξοδος από το Λευκωσία-Λεμεσός, τρίτος λόφος στα δεξιά.

- Τι κάμνεις πάνω στα όρη και τα παραρά;

- Μασουλώ, τι θέλεις να κάμνω;

- Πες αλεύρι, η Δρακούνα σε γυρεύει!

- Ποιος ήρθε;

- Εσύ να τσακιστείς να έρθεις! Σου έφτιαξα μια τέλεια γκουρμέ σαλάτα: ρόκα, ντομάτες ψητές, ντοματίνια φρέσκα και ντομάτες λιαστές!

- Άλλοι φτιάχνουν πίτσες aux quatre fromages, εσύ φτιάχνες σαλάτες aux trois tomates! Θέλεις να φέρω κάτι καθώς έρχομαι;

- Τυρί chèvre για να βάλουμε στη σαλάτα.

- Μα να βάλουμε κουελλοτυρί στη σαλάτα;

Τελοσπάντων, to cut a long story short, πήγα στης Κουέλλας Ένα για δείπνο tête-à- tête. Ανοίξαμε και μια μπουκάλα κρασί, κεριά δεν ανάψαμε, ανάψαμε την φλορέτζα της κουζίνας instead. Η σαλάτα πολύ ωραία, γκουρμέ με τα όλα της, αλλά δεν γλείψαμε και τα πιάτα. Κουέλλες – κουέλλες, αλλά το έχουμε το σαβουάρ-βιβρ μας. Το οποίο μόλις σηκωθήκαμε από το τραπέζι, το πετάξαμε από το παράθυρο.

- Παίζουμε xbox;

Στην αρχή παίξαμε Grand Theft Auto. Η Κουέλλα Ένα με το οδήγημα τα πήγε αρκετά καλά, η αλήθεια είναι (τα τουμπαρίσματα τα αφήνει για την real life!). Αλλά! Έδειρε ένα μπάτσο και του πήρε το πιστόλι και μετά το έπαιζε “άσιλα” μαφιόζος: έκαμε άχρηστους στο ξύλο έναν μαύρο, ένα κουστουμαρισμένο κι έναν νεαρό πεζό. Ήθελε να δέρει και μια γιαγούλα για να της κλέψει το πορτοφόλι, αλλά δεν την άφησα. Της άρπαξα το μοχλό, αλλά στα δύο λεπτά έκαμα το αυτοκίνητο σαράβαλο. Τι κολώνες, τι πεζοί, τι σαμαράκια, δεν καταλάβαινα Χριστό. Πάνω τους με τα χίλια η δικιά σας. Ώσπου έπεσα σε μια λίμνη και το παιγνίδι έβγαλε πόρισμα «mission not accomplished». No shit, ρε.

- Παίζουμε μάππα; Μέσα-μέσα η Κουέλλα Ένα έχει τις πιο φαεινές ιδέες! Λατρεύουμε το ποδόσφαιρο για τον εξής λόγο: παίζεται σε γρασίδι! Και το γρασίδι είναι το αγαπημένο μας treat.

Αλλάζουμε λοιπόν από Grand Theft Auto σε FIFA2005. (σ.σ. πρέπει να θυμηθώ να της αγοράσω το καινούργιο βέρσιον).

- Τι ομάδα θέλεις;

Πριν προλάβω να απαντήσω, διαλέγει Ελλάδα. Δεν χρειάζεται να είσαι rocket scientist για να καταλάβεις ποιους διάλεξε για αντιπάλους! Ξεκινά το πρώτο ημίχρονο και ώσπου να βρει το κουμπί για την πάσα, το σουτ, το τάκλιν, τρώει το γκολ από τον Χακάν Σουκούρ, που να μείνει γέριμος! Στο δεύτερο ημίχρονο ανεβάζει απόδοση, αλλά όλα τα σουτ της φεύγουν πάνω από τη μπάρα. Ακριβώς όπως έκανε ο Γιαννακόπουλος το Σάββατο με την Τουρκία! Τρώει και δεύτερο γκολ από τον Χακάν Σας και μένει σίξυλη.

- Τώρα να σε δώ εσύ τι θα κάνεις!

Πάμε για τη ρεβάνς. Οι πάσες μου χάλια, αλλά τα τάκλιν μου καταπληκτικά! Κάθε τάκλιν και κίτρινη κάρτα. Τους θέρισα τους Τούρκους! Τρώω και εγώ δύο γκολ (από Χακάν Σουκούρ και Γιλντιράι Μπαστούρκ) και θα έτρωγα και περισσότερα αν ο Νικοπολίδης δεν έκανε μερικές θεαματικές αποκρούσεις (όχι όπως το Σάββατο που έτρωε τα γκολ από τη μέση!).

- Κουέλλα, δεν γίνεται αυτή η κατάσταση. Πρέπει να κάνουμε πράκτις στη μάππα. (Σημείωση: είμαστε και οι δύο παρθένες στο FIFA2005. Πρώτη φορά παίζαμε ποδόσφαιρο)

Χαρά η Κουέλλα Δύο! Γιατί αυτό σημαίνει ένα πράμα: κι άλλο γρασίδιιιιιιι…….!!!

ΚουέλλοNews

Εξαφανιστήκαμε είναι η αλήθεια.
Οι λόγοι ποικίλουν. Καταρχάς η Κουέλλα Δύο έχει υπαρξιακά (βασικά βαριέται) και σέρνεται από λειβάδι σε λειβάδι με το κατά τα άλλα wi-fi της laptop. Δηλώνει δε ότι δεν έχει ώρα.
Εγώ από τα πολλά τουμπαρίσματα του αυτοκινήτου μου, εξαφανίστηκα από το πρόσωπο της γης, μπας και διασώσω τη σωματική μου ακεραιότητα και δεν γίνω κουελλό-πιττα.
Τα νέα μας...
Αρχίσαμε yoga, ως τώρα ένα μάθημα πήγαμε γιατί θεωρούμε ότι από τη στιγμή που υπάρχουν όλες οι στάσεις , της κόμπρας, της αγελάδας κτλ είναι αδιανόητο να μην υπάρχει και η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΥΕΛΛΑΣ. Άρα ώσπου να την δημιουργήσουν εμεις θα απέχουμε ως ένδειξη διαμαρτυρίας.
Καθιερώσαμε βδομάδα χόρτου και έτσι μια φορά τη βδομάδα πηγαίνουμε η μια στο σπίτι της άλλης και ανταλλάζουμε στην κυριολεξία χόρτα ( εν ολίγοις τρώμε σαλάτες). Οι κουέλλες κατεβάζουν γάλα άραγε;;
Γνώρισα ένα τράγο αλλά δεν ξέρω αν θέλω να βοσκήσει στο λειβάδι μου. Θα δείξει.
H Κουέλλα Ένα ακόμα καρτερά τον τράγο πάνω στον άππαρο....

Το Πάσχα ψήνουν και Κουέλλες;;;

ΜΠΑΜ!

Απο τον Γενάρη, το αυτοκίνητο μου έχει πάνω του κατάρα. Δεν υπερβάλλω.

Από τις αρχές του 2007 ( τη χρονιά του χοίρου είπε και η Κουέλλα Δύο) το αυτοκίνητο μου έχει γίνει "κολότζι". Εξηγώ.

Πρώτη φορά: Πριν ένα μήνα οδηγούσα , κάπως αφηρημένη να πω την αλήθεια. Σε κάποια φάση, φρενάρει ο μπροστά μου γιατί ο μπροστινός του ήθελε να στρίψει σε κάτι φούρνους. Δεν προλαβαίνω και ΜΠΑΜ, σταματώ πάνω στο αυτοκίνητο. Α, ξέχασα να σας το το εν λόγω αυτοκίνητο ήταν ένα BMW καινούριο μοντέλο. Αμέσως βγαίνει μια κυράτσα, 35αρα και το πρώτο πράγμα που φωνάζει " Πριν θκιο βδομάδες αγόρασα το!". Ήθελα να της πω "χρύση μου εν τζιαι επιλέγω που πάω τζιαι διώ", αλλά έσκασα για να μην γίνουμε και άλλο ρεζίλι. Αφήστε που μέσα στο αυτοκίνητο ήταν και τα δύο παιδιά της ( τα οποία εν τα αγόρασε πριν δυο βδομάδες ώστε να αγχωθεί). Παίρνει τηλ την αστυνομία και ασφάλεια , κάνω απόπειρα να πάρω εγώ τη δική μου ασφάλεια και ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑ!!! Ε τι να κάμω, παίρνω τηλ την Κουέλλα Δύο τουλάχιστον να έρτει για συμπαράσταση και να είμαστε δύο κουέλλες μέσα στη μέση του δρόμου. Τέλοσπαντων το αποτέλεσμα ήταν 450 λίρες ζημιά. Τις οποίες πλήρωσα όλες ΕΓΩ.

Δεύτερη φορά: Σήμερα το πρωί. Παίρνω αριστερή λωρίδα για να στρίψω αριστερά. Σε κάποια φάση νιώθω ένα ΜΠΑΜ. Άτε πάλε! Και βλέπω ακριβώς δίπλα μου ένα κόκκινο αυτοκίνητο να περνά για να πάει στη δεξιά λωρίδα. Αυτό με κτύπησε! Προφανώς δεν τον χωρούσε να περάσει αλλά ΔΕΝ πτοήθηκε! Δεν σταματα αλλά μετά από 15 μέτρα παλλουκώνει γιατί ήταν κόκκινο. Ανοίγω την πόρτα μου και ως μια τύπισσα στο NYPD, τρέχω και τον προλαβαίνω ( ναί ήμουν εκείνη η κουέλλα που έτρεχε σήμερα το πρωί στη μέση του δρόμου). Freeze!!! put the car down!!! (οκ καλα δεν το είπα αλλά του πήγαινε). Και τι βλέπω;; Ένα αχάπαρο γερούι!! Του κτυπω το τζάμι, με κοιτά ανενόχλητος, ΔΕΝ το κατεβάζει. Του ανοίγω την πόρτα και του λέω όσο πιο ευγενικά μπορώ "Κύριε μου κτύπησες, που πας;". Με κοιτά με ύφος "υπνωτισμένου τράουλλου" και απαντα " Α ναι το ξέρω". Απαντώ "Μείνε τζιαμαι που είσαι ΜΕΝ διανοηθείς να ταράξεις και έρχομαι να πιάσω τα νούμερα σου". Σιγά να μεν ετάρασσε δηλαδή, τούτος το πιο πιθανόν να επρόλαβε και να οδήγησε το πρώτο αυτοκίνητο που κατασκευάστηκε ever. Πάω, γραφω τα νούμερα, παίρνω όνομα και τηλ και φεύγουμε.

Έρχομαι γραφείο παίρνω τηλ την αστυνομία:

- ντριιιιιιν (εγώ)

- γκκοοουυυ χουυυ γκουυυυχ ουυυυυυυυυυυ εεεεε αστυνομία στροβόλου ( εβηξεν τύπος, εκούφανε με και μετά αποφάσισε να απαντήσει και το τηλ). Γιιιααααααξ!!!!

Να μην σας τα πολυλογώ με την αστυνομία δεν κατέληξα πουθενά. Παίρνω το γερούι τηλ σπίτι του και αποφασίσαμε να πάω να το επιδιορθώσω (ΞΑΝΑ - έχω γίνει ρεζίλι στους μαστόρους με το αυτοκίνητο "κολότζι") και να πληρώσει.

Άτε να δούμε!

Τούτη δεν έιναι η χρονιά του χοίρου, ειναι η χρονιά του κολοτζιού!

Happy New Year!

To ημερολόγιο made in china λέει πως χθες ήταν πρωτοχρονιά.
Χρονιά του Χοίρου, λέει, η φετινή.
Εγώ πάντως ξέρω ποοοολλλλλά γουρούνια. Λες να γιορτάζουν;
Η χρονιά της Κουέλλας πότε θα ΄ρθει;

Είναι τρελλοί αυτοί οι μπάτσοι!

Πρωί - πρωί σήμερα στο τμήμα. Μου είχαν τηλεφωνήσει από τις Κεντρικές ότι δεν έπιανε σήμα ο πομπός που μου έβαλαν για να με κάμνουν tracking, όταν μου έδωσαν άδεια αποφυλάκισης υπό όρους κι έτσι έπρεπε να πάω σε ένα αστυνομικό σταθμό να υπογράψω ότι δεν έφυγα από τη χώρα, παρόλο που με έχουν στο στοπ-λιστ.... Δεν έπιασε ε; Δεν πειράζει θα έρθει μια μέρα θα το πώ και θα είναι αλήθεια!

Ένιγουεϊ. Ο λόγος που πήγα στο τμήμα, ήταν για να πληρώσω μια δικαστική κλήση, για ένα εξώδικο που για κάποιο λόγο που δεν θυμάμαι, ξέχασα να πληρώσω. Το πρόστιμο ήταν τριάντα λίρες, η δικαστική κλήση ογδόντα. Αλλά το αγχωτικό της όλης υπόθεσης ήταν ότι πάνω στο χαρτί έγραφε με έτσι γράμματα "τελευταία προειδοποίηση" και από κάτω έλεγε ότι αν δεν πλήρωνα τις ογδόντα να είναι οι ώρες τους λίρες θα πήγαινα κατ΄ευθείαν φυλακή. (τελευταία ημερομηνία ήταν 17/. Σήμερα έχουμε 15. Στο τσακ το πρόλαβα). Άμα σας λέω είναι το ντέστινι μου να πάω Κεντρικές, κάτι ξέρω...

Τέσπα. Μπαίνω στο τμήμα. Ουρά οι παραβάτες! Ούτε το ασανσέρ της Versus δεν έχει τέτοια ουρά. Πίσω από τον πάγκο, ένας αστυνομικός στα κυβικά του Οβελίξ μιλούσε στο τηλέφωνο με άλλο συνάδελφο σε άλλο τμήμα γιατί ο πρώτος στην ουρά ήταν ένας καλαμαράς που πήγε να πληρώσει εξώδικο και είχε μόνο την ελληνική άδεια οδήγησης. Ο Οβελίξ δεν ήταν σίγουρος αν 'παρπατά' (έτσι είπε, ορκίζομαι) η ελληνική άδεια οδήγησης. Θα το αφήσω ασχολίαστο για να πάω παρακάτω.

Πίσω από τον καλαμαρά, ήταν δύο άλλες τύπισσες (πολύ θα ήθελαν να ήταν κουέλλες, αλλά για τσούρες μου φάνηκαν). Τεταρτη στην ουρά ήμουν εγώ, Κουέλλα με τα όλα μου και πίσω μου μια άλλη τύπισσα, ξένη νομίζω, ψηλή ως εκεί πάνω. Αππάρα μάλλον.

Περιμένουμε εξυπηρέτηση. Ο Οβελίξ το βιολί του από το τηλέφωνο. Δέκα μίλια δέκα ώρες. Αγανακτούμε σύσσωμοι οι παραβάτες (ένας καλαμαράς, δύο τσούρες, μια κουέλλα και μια αππάρα). Ο δεύτερος αστυνομικός που ήταν στο τμήμα έτρωγε ελιόπιτα. Too busy να μας εξυπηρετήσει να τελειώνουμε να φεύγουμε.

Σε κάποια στιγμή κτυπά το άλλο τηλέφωνο. Οβελίξ προς ελιοπιτάκια.

Οβελίξ: Σήκωστο ρε Γιαννάκη! (ο Γιαννάκης ήταν ένας τύπος με σκεμπέ πιο μεγάλη από εκείνη του Οβελίξ και με μια μουστάκα τεράστια).
Γιαννάκης: Άιστο να φακκά ρε. Να καθαρίσει τζαι λλίον η φωνή του!

Ερώτησις: Ο Οβελίξ αγριογούρουνα έτρωγε, όχι κουέλλες, έτσι;